De Finse groep “Odd Brew” bestaat uit de volgende muzikanten : Santeri Kaipiainen op keyboards, Aki Saira op sopraan- en altsaxofoon, Aapo Nieminen op el. gitaar, Hanna Turunen op contrabas en el. bas en Vili Kallonen op drums. Hun muziek is gebaseerd op diverse invloeden zoals top 40 popsongs, klassieke muziek, Finse folk, West-Afrikaanse muziek, progressieve rock, jaren ’80 fusion, alles vermengd en overgoten met een jazz sausje. Het resultaat mag er zijn, een soort van rauwe punkjazz met overstuurde el. gitaar uithalen en messcherp saxofoonspel. Hun debuut maakte ze in 2017 met de EP “Koemaisto”, wat precies hun verbinding met bier is, ik weet het niet, het kostte überhaupt moeite om aan informatie over dit gezelschap te komen.

Alle nummers zijn geschreven door Santeri Kaipiainen behalve “Laula Synnyinseudulle” dat werd geschreven door Aulis Raitala. Het album begint rustig met het kalm voortkabbelende “House of brew”, de intro is van Kaipiainen op zijn keyboard waarna Nieminen zijn gitaar laat knallen, de vlam in de pan ! Ook in “Askel eteen, kaksi taa” voert de gitaar het gezelschap aan, de muziek heeft hier meer van stevige rock dan jazz. “Cyclus” heeft een intrigerend zich steeds herhalend piano motiefje de solo’s zijn voor gitaar en sopraansax, goed in elkaar gestoken, het lijkt hier bij tijd en wijlen een beetje op de muziek van Zappa, dat is zeker een compliment.

De rust keert terug met het nummer “Fake arm” met fraai spel van Saira ditmaal op de altsax, dit is onversneden jazz compleet met een fraaie solo op de contrabas, een veelzijdig groepje dit Odd Brew. In het nummer met de onbegrijpelijke titel “Yl? Kaupungin jyt ?” gaan alle remmen los, veel elektronisch geweld hier ook, voor mijn oren een tikje teveel qua decibels. In het laatste nummer “Nu dagbe dagbe sato” wordt er gelukkig ietwat gas teruggenomen met o.a. een fraaie sopraansolo. Bij een eerste beluistering was ik niet gelijk overtuigd van de kwaliteiten van Odd Brew mede door het vele geweld, maar intussen heb ik een genuanceerder oordeel, knappe muziek waarbij ze wel af-en-toe op de rem moeten trappen.

Jan van Leersum